Luctor et Emergo

Een veertien daag geleden begon voor de MO19 dan weer de mogelijkheid om wedstrijdritme op te bouwen (laatste competitie wedstrijd was 29 jan(!) uit tegen DIA, deze werd gewonnen met 2-3). En die opbouw hadden ze nodig. De wedstrijd tegen Roosendaal eindigde met voor elk team 1 punt en ook die van vorige week tegen SCO kwam tot een gelijk spel. Vandaag werd het tijd voor de volle buit, klonk het langs de lijn. Maar ja de actie moet wel binnen de lijnen gebeuren.

De eerste helft zag er niet al te smooth uit. Af en toe wat rommelig en acties niet nauwkeurig genoeg afgemaakt. Niet dat de meiden onderuit gingen, niet dat er geen doelpogingen waren, niet dat ze eigenlijk niet nét dat beetje meer hadden, maar het kwam er gewoon niet uit. Doelpogingen gingen in de haast over of langs en dwars door de keeper kan nog altijd niet. De keeper van Raamsdonk die feitelijk geen keeper was maar een veldspeelster die bij gebrek aan een vaste keeper vandaag in de goal stond. Zonder keeperstraining te hebben gehad, toch een uiterst lastige post bleek  om te passeren.
Het zou zo maar kunnen dat dat ook kleine frustraties opleverde bij de GroenWitte dames, op de al niet vlekkeloos verlopende acties en de ontbrekende finesse. Hoe het zij: In de eerste helft bleef het bij pogingen, een doorbraak konden de meiden niet forceren.

Rust (in de hut)
Een en ander zal zijn besproken tijdens de rust, wat ook wat meer rust op het veld bracht. Positiespel was beter georganiseerd (al vond één jongedame wel dat ze er liever uitging omdat ze echt niet wist wat ze moest doen op die positie -we noemen geen namen Lola☺ of het moet zijn over dat schot waarmee je bijna scoorde- terwijl het volgens de coach juist heel goed ging) Met nog een enkele kleine ingreep en wissel ging het steeds beter lopen.  Nadat via een vol gas opstomende Elise die, ook met een tegenspeelster op centimeters afstand van geen inhouden wist, de bal doorgeschoten kon worden naar Brynn die in de zesde versnelling verder langs de lijn naar vijandelijk doel sprintte, kon de ban worden gebroken. Met een ferme uithaal, bij een één op één met de keeper, belandde de bal dan eindelijk in de touwen: 1-0. Werd dit dan het kantelpunt?
De nu uitgezette koers wierp zijn vruchten af, nu de verfijning en dan nog eens knallen.
De aanvallende Raamsdonkers worden opgejaagd en naar buiten gedreven door o.a. Renske, Minke, Isa en Amber (vandaag niet in de goal), ballen onderschept en blokkades gelegd door Roos’ solide verdediging. Dan vliegen Brynn en Jill samen op, kan Brynn de achtervolgers genoeg storen en Jill uithalen. Bammm nr. 2 in de touwen. The girls are back on track. Ook Kimi is een aantal keer dichtbij, één keer zo dichtbij de keepster en beide willen niet wijken, dan kort voor de “Boem is Ho” belandde ze samen op de grond. En passant jaagt aanvoerster Rachel nog snel even bij iedereen de schrik in de benen. Na weer een van haar aanvallen en knallen op de bal valt ze op de grond. Gezien vanaf een afstandje aan de kant van de gastgoal lijkt het voor een aantal speelsters iets met haar hoofd te zijn. Gelukkig blijkt uit helpende handelingen van teamgenoten dat het slechts in de benen zit. Kramp. En dat is toch lastig lopen.
Als het spel weer wordt hervat zijn de GroenWitte er als de kippen bij om de bal weer richting Raamsdonk goal te krijgen. De aanval is goed opgezet met een doorstomende en een storende/vertragende DVVC-ster zij aan zij. Zo laveert Brynn nog eens naar de goal om het derde doelpunt te maken.

Officiële speeltijd is nog een kleine 5 minuten, nog wat blessure tijd misschien maar toch zou dit dan het loon naar werken dienen te zijn en een pakker van 3 punten. Een zenuwmomentje is er echter nog wel even in de buurt van de thuisgoal wanneer nog een vrije trap genomen mag worden. Als deze wordt onderschept en weggewerkt zit het team safe.
Met gezamenlijke inspanningen heeft Meri als sluitpost haar doel schoon kunnen houden en de veldspeelster de gastgoalie 3x laten graaien. Teamwork bezorgt de dames 3 punten. 3 welverdiende punten, zeker afgaande op de 2^e helft, daar hebben ze het spel laten zien dat gemist werd in de eerste helft. Tijdens die eerste helft leek het erop dat de dames uiteindelijk meer tegen “zichzelf” aan het spelen waren dan tegen het gastteam. Het breekpunt kwam pas na ruim 20minuten spelen in de tweede helft. Het pruttelpotje werd een goed geoliede machine, de “worsteling” van het spel ging ten onder en het teamwork kwam bovendrijven.
Gefeliciteerd meiden, houd dit vast en volgende wedstrijd weer de schouders eronder. 💪

Volgende week wederom thuis, tegenstander DIA MO19-2, aanvang 12.30uur.

Wil jij als meisje ook voetballen? Leren samenwerken, omgaan met tegenslag en deze omzetten in omdenken, kracht en daden? Om daarna gezellig de zaterdagavond in te luiden? Kom dan gerust eens aan om te kijken bij een thuiswedstrijd of tijdens een training (ma- en wo-avond v.a. 19.30 / 20.45u). Bij DVVC hebben we een voetbalschoenenbank zodat je al meteen mee zou kunnen doen. Dat mag altijd een paar keer gratis en vrijblijvend. We zien op ons Sportpark! 👁👁