16 mei 2015 20:30
Bavel is altijd goed voor een regenachtige of zelfs koude dag voor een uitwedstrijd of toernooi.
Ook deze keer was het zonnetje in geen velden of wegen te bekennen, slechts af en toe konden de opgestoken paraplu’s dicht. De MC1 meiden zaten er niet mee, ze deden waar ze voor gekomen
waren: Voetballen.
Wakker worden
De eerste tegenstander was (een deel van) de nummer 2 uit de competitie: Molenschot.
Ondanks de regen en het feit dat het toch al duidelijk na 10.00-en was leek het even of de dametje nog niet wakker waren. Het ging wat moeizaam. Gewend aan een groot veld én een groot doel moesten sommige meiden midden in hun versnelling weer even inhouden om niet zelf “uit het veld te schieten”. Het doel was wel heel klein en daarvan zo een beetje het midden vinden bleek een lastige opgave, daar stond opeens een doelpaal! Om maar van de hoogte niet te spreken, net ónder de lat werd net óp of óver de lat.
Eindstand 0-0 1puntje verdiend.
De andere helft van de competitie nummer 2 was de 2e tegenstander. Een team om rekening mee te houden, immers zij hadden hun 1e wedstrijd (tegen Gesta) gewonnen met 2-0.
Gelukkig had de regen ervoor gezorgd dat DVVC meiden met ‘frisse’ gezichten voor de 2e keer op het veld stonden. Het ritme van het spel werd hervonden en de afmetingen van het veld en doel waren weer wat beter in het geheugen gezet.
Lindsey zette het op een lopen en knal, deze keer geen zijpaal die plots ‘in het midden’ van de goal stond! 1-0
Met slechts 5 speelster (incl. keepster) op het veld en 6 wissels langs de kant werd elke 5min. Gewisseld om alle meiden de nodige speeltijd te gunnen.
Lezen van de spelregels
Bavel had een mooi toernooiboekje gemaakt en uitgedeeld aan alle coaches. Dat bleek niet alleen handig om te zien wanneer de speeltijden waren of wie de tegenstander was, maar zeker ook, zo zou tegen Gesta, de 3e tegenstander van MC1-DVVC blijken, de spelregels voor dit miniveld-toernooi goed te lezen.
Ingooien mocht niet, dat was in trappen. Slidings waren verboden, al mocht een keepster zichzelf wel voor de bal gooien terwijl die bijna op de helft van het veld aanwezig. De bal ingooien vanuit het doel, daarentegen, die mocht niet over de middellijn komen. Mighalle kreeg daarvoor een waarschuwing van de scheidsrechter. Toch kon hij wel lachen om haar opmerking en gaf haar een beetje gelijk, ze zei: ”Ik weet niet waar die is. Er is geen streep!” Hilariteit onder de DVVC-speelsters, bij de coaches en dus ook bij de scheidsrechter maar wel zaak om iets minder ver te gaan gooien.
Jurgen had ook nog een regeltje ontdekt waarmee de Groen-Witte mogelijk een voordeel zouden kunnen halen. De Gesta-keepster had de nodige moeite met bal-ingooi, daarom legde ze de bal op de grond, stapte een-twee stappen achteruit om daarna de bal het veld in te schoppen. Omdat de bal echter nog steeds in het spel was mocht de tegenpartij (in dit geval dus MC1) gewoon in de aanval cq rebound op de bal af.
Het duurde even voordat dit doordrong bij de Dongense meiden, ze liepen steeds (zoals alle tegenstandsters van Gesta dit tot nu toe hadden gedaan) snel van het doel af om de intrap van de keepster af te wachten. Totdat Eveline de klik had en begreep wat Jurgen bedoelde. Nadat de Gesta-keepster wederom de bal op de grond had gelegd en achteruit was gestapt stoof Eveline naar voren, tikte de bal aan en deze rolde zonder pardon de goal in.
Verwarring alom. Een verbijsterend gebarende keepster, vreemd kijkende speelsters en protesterende coaches en ouders langs de lijn.
De scheidsrechter kon echter alleen maar beamen dat het een regulier doelpunt was, welke hij dan ook in zijn wedstrijdboekje aantekende. 1-0.
Gesta-keepster op haar hoede zorgde ervoor dat MC meiden dit trucje niet nog een keer konden uithalen. Goed of niet, van nu af aan werd de bal niet meer op de grond gelegd maar ingegooid.
Dit doelpunt bezorgde de vrolijk lachende DVVC’sters wel de nodige vleugels en even later tikte Lindsey nu koelbloedig 2-0 in.
Pauze
Tot nu toe zat er tussen de wedstrijden steeds een wedstrijd (15min. + wisselminuten) pauze. Na de Gesta wedstrijd hadden de MC meiden echter ruim een uur zonder te spelen wedstrijd. Dat kwam op zich goed uit, het was toch etenstijd, zo konden ze rustig op hun gemak eten en dat goed laten zakken voordat de 4e en laatste wedstrijd tegen thuisploeg Bavel gespeeld zou moeten worden. Met 1 – 3 en 3 punten stond het totaal al op 7pntn. En was de strijd eigenlijk al gestreden. Dat zorgde voor een beetje lakzigheid en de nodige missers.
Deze keer stond Mighalle in het veld en Lindsey in het doel. Reflex eigen sprint deze toch achter de bal aan, krijgt hem niet goed weg, wordt door de tegenpartij opgevangen en deze profiteert daarvan. 0-1 achterstand. Balen!
Naomi K. zint op wraak, neemt een spurt naar voren en schiet. Gelukkig 1-1, zou wat zijn om de laatste wedstrijd alsnog te verliezen.
Nog de nodige minuten te gaan, tijd genoeg voor de 1-2. Naomi B. was er dichtbij, maar helaas en bijna kon het Gesta-keepers trucje ook hier weer worden uitgehaald maar was Melissa S net te laat.
Vanuit een voorzetje en terugspeelbal neemt Naomi K. de bal weer op de voet en geeft de Bavelse keepster het nakijken. Daar is hij dan toch, de verlossende 1-2.
Fluitsignaal en 3pnt. binnen.
Miniveld-Kampioen, YEAHH!!!
