MO17 goes international

11 juni 2019 22:45

---

7, 8 en 9 juni 2019

Op vrijdag 7 juni 2019 vertrokken de meiden van de MO_17 naar Arnhem om wederom te gaan strijden om de Arnhemcup.
Na aankomst was het eerst inchecken waarna op de verblijf locatie de slaapplaatsen werden ingericht. Nadat iedereen was gesetteld was het tijd voor de gezamenlijke maaltijd in de aula van het schoolgebouw waar werd verbleven.
Met een volle buik op naar de jaarlijkse bowling.
De strikes, spares en miskleunen werden met gejuich en gelach ontvangen. iedereen werd toegejuicht om het beste spel te laten zien. Zowel bij de meiden als de begeleiding ging dat de een beter af als bij de ander. Nadat iedereen zich kostelijk had vermaakt was het tijd om terug te gaan.
Wie had gedacht dat de meiden keurig naar bed zouden gaan
om uitgerust aan de eerste wedstrijddag te kunnen beginnen kwam uiteraard bedrogen uit. De meiden waaierde uit over het complex en kwamen uit bij het mini voetbalveldje. En wat doen voetbalmeiden? Inderdaad voetballen. Voetballen tegen jongens, altijd leuk. Zeker wanneer je wint en panna's kan maken bij de jongens. Hier bleek maar weer eens dat voetbal iedere taalbarriere overwint. Hierna was het voor de meiden nog geen bedtijd, in plaats daarvan werden er nog spelletjes gespeeld op de afdeling. Langzaam gingen daarna de eersten naar bed.
Toen tenslotte iedereen het bed had opgezocht duurde het nog even tot het echt rustig was.
Op zaterdagochtend was iedereen op tijd wakker, waarna er gezamenlijk werd ontbeten.
De rest van de ochtend was gevuld met een favoriete bezigheid van de meiden, shoppen in Arnhem.
Tenslotte was het tijd voor waar de meiden waren gekomen.
De meiden waren ingedeeld in een poule van vier, twee Duitse en een Nederlandse tegenstander.
De eerste wedstrijd kwamen de meiden furieus uit de startblokken en rolde de tegenstander gedecideerd met 3-1 op.
De tweede wedstrijd volgde al snel.
Deze wedstrijd was er meer tegenstand, de meiden wisten echter het hoofd koel te houden en trokken de wedstrijd over de meet met een 1-0 overwinning.
Als ook de derde wedstrijd zou worden gewonnen was de finalepoule en feit.
Ook hier trokken de meiden aan het langste eind.
Met een 2-1 overwinning plaatste de meiden zich voor de finalepoule.
Nadat iedereen weer fris en fruitig was gedouched was het tijd om te gaan eten.
Na het eten was er even tijd voor ontspanning waarna de meiden zich konden opmaken voor de disco.
Nadat iedereen gereed was werden ze met de pendelbus naar de feestlocatie gebracht. In de pendelbus met het gehele team en een Frans jongensteam betekend maar een ding. Veel kabaal en gezang. Terwijl de begeleiding in een naastgelegen ruimte onder het genot van een drankje de dag doornam gingen de meiden los op de dansvloer. Na een tijdje bij de disco te zijn geweest gaven de meiden aan dat het enig zins tegen viel en er voor kozen om terug te gaan.
Weer terug herhaalde de vrijdagavond zich weer, voetballen op het veldje tegen de jongens. Een aantal waren op de afdeling muziek aan het draaien waar de dansmoves niet werden geschuwd. Een ander team liet zich niet onbetuigd en liet ook van zich horen.
De beveiliging die op het complex aanwezig was kwam toevallig langs en zag het met groot genoegen aan en bleven even hangen om van de uitstekend sfeer te genieten.
Uiteraard was er ook weer tijd om net als op vrijdagavond te denken aan de innerlijke mens.
De tosties vlogen als warme broodjes over de toonbank.
Zoals verwacht bleef het nog lange tijd onrustig.
Op zondag was het weer vroeg dag, omdat we niet meer zouden terugkomen na prijsuitreiking.
Dit betekende dat alles ingepakt en opgeruimd moest worden.
Na het ontbijt werd door iedereen de schouders eronder gezet en in no time was alles ingepakt en aan kant.
Daarna was het tijd om zich weer te melden op het sportterrein. De eerste wedstrijd van de finaleronde stond gepland in de namiddag.
Voor de meiden geen straf, het weer was uitstekend en al snel werd een plaats gevonden om heerlijk te luieren in het stralende zonnetje. De chef catering, John, had weer gezorgd dat ook werd gedacht aan de nodige vitamientjes. De druiven, meloenen, appels. aardbeien en bananen vonden gretig aftrek.
In afwachting van de eerste wedstrijd werd er gekeken naar de diverse wedstrijden die werden gespeeld. Als lunch konden de meiden kiezen tussen uitsmijters of sate. Ook deze vonden gretig aftrek bij de meiden. Dat dit wederom een uitstekende zet was van de chef catering bleek wel uit de positieve opmerkingen van de passanten en de jaloerse blikken van overige deelnemers aan het toernooi.
Tenslotte was het tijd om te gaan voetballen in de finalepoule.
Samen met de twee overige poulewinnaars zou worden gestreden om de finaleplaats.
De eerste wedstrijd had DVVC mogelijkheden om de winst naar zich toe te trekken. De tegenstander wist echter de nul te houden. Gelukkig voor DVVC was ook haar sluitpost een te groot obstakel voor de tegenstander. Met een eindstand van 0-0 was nog alles mogelijk. Alvorens DVVC haar tweede wedstrijd moest spelen zouden eerst de twee concurrenten tegen elkaar spelen, waardoor DVVC voor aanvang van de tweede wedstrijd zou weten welk resultaat nodig was om de finale te halen. Deze wedstrijd kende een winnaar, DVVC zou haar tweede wedstrijd moeten winnen om voor de grote finale te spelen. De tweede wedstrijd begon DVVC aarzelend. Gaandeweg kreeg DVVC de wedstrijd in handen en had een overwicht. Toch had de tegenstander mogelijkheden om te scoren, de verdediging was echter niet te vermurwen en hield de nul. Helaas kon DVVC de kansen ook niet benutten waardoor wederom een 0-0 het resultaat was.
Aangezien DVVC had moeten winnen om voor plaats 1/2 te spelen restte niets anders om te gaan strijden om plaats 3/4.
Ongeslagen in de poule voorronde en ongeslagen in de finalepoule een topprestatie om trots op te zijn.
De laatste wedstrijd van het toernooi om plaats 3/4 was er en om snel te vergeten. Waar het aan lag zal een vraag blijven, was het de lange dag, het warme weer, de korte nachtrust?
DVVC was zichzelf niet en liet zich overrompelen door de fysiek spelende tegenstander de vaak op het randje en soms erover speelde. Het prijst de meiden dat ze zich niet lieten meeslepen en bij zichzelf bleven. Uitslag 0-4.
Vermoeid maar zichtbaar tevreden gingen de meiden zich lekker douchen en opmaken voor de prijsuitreiking.
Na de prijsuitreiking als afsluiter met zijn allen nog even eten bij de grote M, waarna moe maar voldaan huiswaarts werd gekeerd.

Een vierde plaats van de twaalf deelnemende verenigingen is een uitstekend resultaat.
DVVC MO_17 heeft weer laten zien waar het voor staan.
Voetbal met en voor elkaar waarbij gezelligheid en vriendschap de drijfveer is. Het resultaat is belangrijk maar van ondergeschikt belang.