Al probeerde beide partijen, al in het begin, aan te geven dat er “tijd genoeg” was en zo door ‘rustig’ spel de bal in bezit te houden, geen van beide partijen liet zich onbetuigd in het opzetten van aanvallen en in het aanvallen op de bal wanneer deze in het bezit van de tegenpartij was.
Aanvallen waren soms hardhandig en zo nu en dan werd een speler ‘gesandwiched’. Gelukkig ging over het algemeen het spel daarna weer wel door. Vol passie en soms venijn. En daardoor wellicht iets te onzuiver omdat de aanvallen het steeds net niet haalden. Goed keeperswerk en verdediging op de lijn hielden de twee ploegen in stand. Bij de theetijd was er nog altijd een brilstand, 0-0, al heeft dat aan de inzet niet gelegen.
Halverwege de tweede helft was er nog geen doelpunt gevallen, kennelijk frustreerde dat af en toe beide partijen en moest daar luidkeels lucht aan gegeven worden. Het andere moment kon men weer gezamenlijk lachen en werden handen uitgestoken om een speler, na een confrontatie, weer overeind te helpen.
En liep het verbaal soms toch redelijk hoog op was er een kordaat en daadkrachtig optredende scheidsrechter die de gemoederen in no time weer acceptabel kreeg.
Nadat Maikel Heijne vond dat er lang genoeg gedraald was zette hij zijn schoen er extra stevig onder en knalde dan eindelijk een doelpunt voor de thuisploeg binnen. Dat verdiende prompt een publiekswissel.
Erg lang kon hij daar echter niet van genieten omdat een aantal minuten later Dylan de Ruijscher geblesseerd het veld moest verlaten.
DVVC kreeg nog een paar mooie kansen, o.a. 2x een vrije trap die, jammer maar helaas, ver over gingen.
Gestaag tikte de klok door en kansen werden aan beide zijde niet meer benut. Bij het eindsignaal was Maikel’s doelpunt goed voor 3punten op het conto van DVVC5.
Volgende week vrij, op 7 april uit tegen FC Tilburg. Succes mannen.
